Hoogvliet door de ogen, neus en oren van een Amsterdammer. Uit de serie: toerist in eigen land. In opdracht van WIMBY, de Internationale Bouw Tentoonstelling, was kunstenaar Lino Hellings een week lang als toerist te gast in Hoogvliet. In de vorm van 10 ansichtkaarten, gericht aan fictieve vrienden in het land, vind U hier het verslag van haar bevindingen. copyright Lino Hellings januari 2002. Kaart 1 (Hoogvliet Weg) Aan Jaap Kronenberg Koninginnelaan 136 6043 AJ Roermond vrijdag 2/11/01 Beste Jaap, Mijn eerste dag in Hoogvliet en ik val van de ene verbazing in de andere. Het is net of je in een slordig in elkaar geplakte collage van landkaarten uit verschillende decennia, ja zelfs eeuwen, rondfietst. Alsof het nog niet genoeg was, liep er hier speciaal voor mij ook nog een fazant in het groen. Ik hou nou al van Hoogvliet. Al die ongerijmdheden: de ruige natuur met de pijpen van de Shell en de snelweg op de achtergrond; de gevangenismuur met een weiland vol schapen ervoor en op een lantaarnpaal een aalscholver enz.,enz., die geven lucht. Groet Lino Kaart 2 (Hoogvliet Winkel) Aan Annemieke Bruinsma Alexanderweg 72 6721 HE Bennekom vrijdag 2/11/01 Beste Annemiek, Vandaag, mijn eerste dag in Hoogvliet, ben ik begonnen met een rondje langs de buitenrand (op de fiets) : terug richting Rotterdam langs de metrolijn tot aan de gevangenis, het industrieterrein over naar de begraafplaats en vandaar naar het winkelcentrum de Binnenban. Overal vallen me de plekken op waar twee of meer tegengestelde realiteiten pal naast elkaar bestaan. In het V en D restaurant waar het er uit ziet als thuis zie ik mensen met een king size Komar winkelkar naast hun tafeltje koffie drinken (en veel roken). Vroeger had ik wel dat soort nachtmerries. Dat ik midden in de Bijenkorf stond met mijn fiets en niet wist hoe ik daarmee ongezien weer buiten kwam. De Muzak die overal in het winkelcentrum klinkt, doet me ongewild weldadig aan. Tenminste niet van die keiharde popmuziek die in de Kalverstraat uit elke winkel schettert. Groet Lino Kaart 3 (Hoogvliet Huis) Aan Tineke de Wever Landzichtlaan 64 2101 ZG Heemstede. zaterdag 3/11/01 Beste Tineke, Vandaag (zaterdag) voelt Hoogvliet, (waar ik voor die opdracht van de Internationale Bouwtentoonstelling ben), als een warm bad. Mensen die ik spreek, op straat en bij de voetbal- en tennisclub zijn aardig en ontspannen. Hoogvliet als korfbalclub, 'je kan er niet mee scoren bij je voetbalvrienden, maar het is er ouderwets, degelijk en gezellig ¸n er zitten jongens en meisjes in ˇˇn team. In zo'n soort luwte leeft hier het grote thuisgevoel met ieder z'n eigen verenigingsleven in z'n eigen wijk, z'n eigen cultuur. Dat geldt net zo goed voor de jonge fietsenmaker die genoeg spaarde om vanuit Rotterdam terug te komen in de villa achtige wijk waar hij geboren is, als voor de Antilliaanse jongens uit de wijk met veel flats voor wie de straathoek hun clubhuis is. Dat met eigen mensen zijn, liefst familie, is voor beide even belangrijk. Daarom staat dit sloophuis symbool voor de angst dat ze dat met eigen mensen zijn, die voor elkaar zorgen kwijt raken. Groet Lino Kaart 4 (Hoogvliet Brug) Aan Eise van Maanen Achtergracht 49 1017 WN Amsterdam zondag 4/11/01 Beste Eise, Mijn God, wat is het hier in Hoogvliet saai. Alles is dicht. Het is koud en grijs. Behalve een paar mensen met een hond (ook een manier om elkaar te ontmoeten!) en groepjes Antilliaanse jongeren, zie ik niemand op straat. Twee maal hoor ik leuke dansmuziek. Ik ga er op af, een band die repeteert?... Het blijkt beide keren een auto die met bonkende bassen door de wijk rijdt. Over deze brug komen de meisjes uit de kantine van VV Meeuwenplaat zaterdag s'nachts met de taxi terug uit de disco in Spijkenisse; Hoogvliet als eiland. Van die rivier merk ik weinig, verscholen als die achter de dijk ligt. Dat is s'zomers anders vertelde een oudere mevrouw. Voor haar is Hoogvliet het sonore poeke, poeke van de schepen op de Oude Maas. 'sNachts als ze niet kan slapen, stelt dat geluid haar gerust. Groet Lino. Kaart 5 (Hoogvliet Hek) Aan Hein Grootveld Witte Singel 111 2313 AA Leiden. maandag 5/11/01 Hallo Hein, Nou willen de Hoogvlieters allemaal een huis met een tuin en dan zetten ze er zo'n hek omheen (een wereldwijd verschijnsel trouwens). Vleesgeworden angst. Dan ogen die flatgebouwen en oude rijtjeshuizen in zo'n Engelse parkomgeving, zoals je die hier ook hebt heel wat opener en vriendelijker. Ik sprak trouwens een Surinaamse man die het helemaal niet met mij eens was. Hij had niets tegen schuttingen en vond deze uniforme oplossing voor een hele buurt beter dan die Gamma schuttingen zoals je die veel in de andere wijken met eengezinswoningen ziet. Voor hem waren die open gordijnen waar de Nederlanders bekend om staan, juist vreemd. W(elcome) i(nto) M(y) B(ackyard) heet hier de Internationale Bouw Tentoonstelling. Dat schept verwachtingen; ik ben er benieuwd naar. Groet Lino Kaart 6 (Hoogvliet Bord) Aan Inge Belleman Holleweg 126 1851 KK Heiloo dinsdag 13/11/01 Hi Inge, Vandaag ben ik - hier in Hoogvliet - bij twee praathuizen op bezoek geweest: in een leegstaande woning in een sloopflat kunnen de laatste bewoners twee maal per week bij elkaar komen, voor de gezelligheid en om elkaar te steunen. Als je verhalen over vroeger wil horen, moet je daar zijn. In t'Praethuys in de wijk Oudeland ontmoette ik twee Surinaamse zussen (van 70 + ?) die ik al eerder op het metrostation had gesproken. Zo zie je, ik krijg al een eigen kennissenkring ! Er gebeurt hier trouwens in sociaal opzicht best veel, georganiseerd door mensen zelf en door de deelgemeente: de B.B.B. (Bewoners begroeten nieuwe bewoners) en de B.K.B.B (Bezorgde Koolvis Baarsweg Bewoners), Wijktheater, de Opzomerbus, Kwaliteitsprotocol Buurtbemiddeling, multicultureel feest als werelddorp enz. In de huis aan huis bladen met mooie namen als Delta en Magnaat kan je trouwens ook verhalen over vroeger vinden. Die verhalen zijn wel behoorlijk wit. Ik ben ook nog bij het Turks Cultureel centrum op bezoek geweest; een theehuis voor mannen. Op de TV met schotel, tientallen Turkse zenders. Verder een moskee waar de kinderen op woensdagmiddag Koranles krijgen. Ook hier weer andere verhalen hoe mensen in Hoogvliet terecht kwamen. Groet Lino Kaart 7 (Hoogvliet school) Aan Mine Kaylan Schoolstraat 28 9409 QR Assen woensdag 14/11/01 Beste Mine, Vandaag had ik de hele dag afspraken. Aan iemand bij de gemeente vroeg ik 'hoe spreken mensen uit verschillende culturen elkaar aan '. Naar plek van oorsprong, zei hij: Turk. Drent, Fries , Limburger, Creool, Hindoestaan, Rotterdammer etc. Afhankelijk van waar je bent, heb je verschillende aanspreektitels : Nederlander, Rotterdammer, Hoogvlieter, Creool, Surinamer, man wat mij zelf betreft bijvoorbeeld. Misschien is dat voor jou gesneden koek maar ik wilde het weten en hoorde Nederlanders in de Pizzeria er ook over discussi‘ren zo van - blank, zwart en gekleurd ?. Ik was ook bij een - dokter die graag bouwt. Hij bouwde zijn eigen huis en de praktijkruimte voor drie gefuseerde huisartsen, waarvan hij er ˇˇn is ( het is van Luc Deleu, die ontwerpt ook parasites). Hij is bovenmatig cultureel ge•nteresseerd, runde jarenlang een Jazz Podium, vraagt aan pati‘nten i.p.v. cadeautjes, voor hem een foto van geboortedorp te maken. Mooie verzameling !. Van Ome Jan, een nationale bekendheid die met zijn boksschool ontspoorde jongeren weer op de rails zet, was ik echt geroerd. Hier komt het goede van Hoogvliet = het clubgevoel, het beste tot z'n recht. Ome Jan breekt grenzen af die in Hoogvliet het clubgevoel gevangen houden in - de wijk, de cultuur van herkomst, die paar families. Groet Lino Kaart 8 (Hoogvliet stad) Aan Lesley Fijnhout 3e Braamstraat 37 2563 TK Den Haag woensdag 14/11/01 Beste Lesley, Hoogvliet raakt mij het meest in de tegenstellingen die ik hier zie. Met geur heb je dat ook. Op een oud dijkje ¸n in een nieuwbouwwijk met eengezinswoningen ruik je s'avonds de open haarden. Bij het metrostation en in het grote winkelcentrum kan je een wolk hasj tegenkomen. Maar op ˇˇn van de dagen dat ik er was, hing er de zwavellucht van de industrie over heel Hoogvliet. Een jongetje vertelde me dat hij het alleen ruikt als ze net terug zijn van de caravan in Brabant (waar het naar koeienpoep ruikt). De kleine winkelcentra staan half leeg. Hopelijk vullen ze zich met nieuwe bedrijvigheid. Dat wordt hier gestimuleerd met een idee‘nwedstrijd voor ondernemers; starters en gevestigde bedrijven: het ei van columbus. De winnaars krijgen een geldbedrag en hulp bij het realiseren van hun plan. Nog even over het grote winkelcentrum de Binnenban; het blijft me boeien, een ontmoetings-plek, een podium. De kleedkamers aan de buitenkant, het toneel binnenin. Ik zie jongens met rode bodywarmers achter het toneel dollen en stoeien om vervolgens waardig met walky talkies het podium te betreden om de orde te bewaren. Groet Lino Kaart 9 ( Hoogvliet natuur) Aan Michiel Beekman Chopinlaan 28 4384 GP Vlissingen donderdag 6/12/01 Ha Michiel, Prachtig is Hoogvliet als het nog niet helemaal donker is maar wel alle lichten al aan zijn. Er ontstaat een eenheid die Hoogvliet anders mist. De gescheurdheid van een collage die Hoogvliet overdag laat zien, verandert Īs avonds in een caleidoscoop van gekleurde vlekken. De lichten van de industrie storen de ˇˇn, de ander zegt als je s'avonds op de snelweg komt aanrijden en je ziet die lichtjes en dat vuur, dat is schitterend, dan weet je daar is Hoogvliet, daar woon ik. Bij de Internationale Bouwtentoonstelling (mijn opdrachtgever) praten ze ook over de surrealistische schoonheid van Hoogvliet. De Internationale Bouwtentoonstelling deelt Hoogvliet in als 1. werkplaats (plek waar mensen zich kunnen ontwikkelen), Hoogvliet als 2. natuurstad (wonen te midden van ruige natuur), Hoogvliet als 3. stadsbeeld (letterlijk hoe het er uit ziet en figuurlijk het imago). Die indeling spreekt mij aan, al zou ik stadsbeeld vervangen door Hoogvliet cultuurstad; zo krijgen de andere zintuigen: tast, reuk en gehoor ook een plek. Groet Lino Kaart 10 (Hoogvliet kerk) Aan Jaap Kronenberg Koninginnelaan 136 6043 AJ Roermond donderdag 6/12/01 Ha die Jaap, Alweer mijn laatste dag undercover in Hoogvliet. Ik heb de stad gelezen als een spannend boek. Alle observaties en gesprekjes schreef ik ter plekke op. Zo reeg het verhaal Hoogvliet zich voor mij aaneen. Een dorp met de faciliteiten van een stad, zei iemand. Op het oude dijkje, die de dorpsstraat heet, hangt er ergens voor een raam een glas in lood plaquette met alle Hoogvlietse iconen: kerk, dorpsstraat, haven, stadhuis, alsof er de laatste vijftig jaar niets veranderd is. De vraag die ik mij stelde was - wat zijn de (denk)beelden van nu ? Ik heb ze gezocht in de keuze van de ansichten die ik jou en anderen de afgelopen weken uit Hoogvliet stuurde. Nog spannender; wat zijn de iconen over 10 jaar, waarmee Hoogvliet en ook de Internationale Bouw Tentoonstelling, een voorbeeldfunctie gaan vervullen voor andere, soortgelijke steden in de wereld ? Groet Lino